Oleh Dinsman
Alkisahnya kemasukan golongan bukan ulama khususnya profesional ke dalam PAS berlaku secara agak
besar di zaman Reformasi, iaitu zaman kebangkitan rakyat berikutan
Anwar dizalimi oleh Tun Dr Mahathir Mohamad (1998), dan zaman yang
menyaksikan kegemilangan pimpinan Datuk Fadzil Noor sebagai Presiden
PAS.
Ustaz Fadzil waktu itu mengalu-alukan kemasukan para profesional dan
intelektual menjadi ahli PAS. Bahkan sikapnya yang terbuka dan sanggup
mengambil risiko membawa PAS berjuang menuntut keadilan buat Anwar itu
adalah faktor utama mengapa ramai golongan profesional dan intelektual
masuk PAS. Dan itulah juga faktornya yang mengubah pandangan negatif
masyarakat bukan Islam terhadap PAS menjadi positif.
PAS sejak peristiwa Reformasi di zaman Ustaz Fadzil itu sudah mendapat
wajahnya yang baru, tanpa mengubah dasar kepimpinan ulamanya. Saya
sempat beberapa kali bersama dengan Ustaz Fadzil dalam pentas ceramah
(saya baca puisi), majlis makan malam dan sesi wawancara untuk majalah
Detik.
Masih ingat lagi dalam sesi wawancara itu saya bertanya apakah mungkin
pada suatu hari nanti PAS akan dipimpin oleh presiden yang bukan ulama?
Tanpa teragak-agak beliau menjawab: Ya, mungkin.
Lalu bagaimana dengan dasar kepimpinan ulama? Tanya saya. Dan jawapan
Ustaz Fadzil kepada soalan inilah yang kembali bangkit dalam memori saya
sebagai reaksi kepada kempen golongan ulama PAS hari ini yang cuba
mengawal seboleh-bolehnya agar semua pimpinan PAS peringkat atasan
terdiri daripada golongan ulama.
Apa jawapan Ustaz Fadzil itu? Jawabnya: Dasar kepimpinan ulama di dalam
PAS bukan bermakna yang presiden PAS semestinya ulama, dan orang yang
bukan ulama tidak boleh sama sekali menjadi Presiden PAS walaupun dia
layak dan mendapat kepercayaan ahli-ahli.
Jelas Ustaz Fadzil lagi: PAS sudah menetapkan dasar-dasarnya dan PAS
mempunyai Majlis Syura Ulama yang menjadi pengawal kepada dasar-dasar
kepimpinan ulama di dalam PAS. Siapa sahaja yang menjadi presiden mesti
patuhi dasar-dasar tersebut dan mesti tunaikan amanah ahli-ahli PAS
kepadanya agar melaksanakan dasar-dasar Islam yang telah termaktub;
manakala yang memerlukan ijtihad pula akan dilakukan oleh Majlis Syura.
Lebih kurang begitulah penjelasannya. Kita boleh dapatkan penjelasan
tersebut secara verbatim kalau kita merujuk kepada majalah Detik yang
berkenaan. Saya tidak ingat lagi tarikhnya dan saya pun tidak simpan
naskah tersebut. Tetapi saya pasti dan positif, begitulah yang
dimaksudkan.
Hal ini telah pun saya nyatakan kepada beberapa orang kawan apabila
ditimbulkan perkara krisis atau konflik antara ulama dan profesional di
dalam PAS sejak pemergian Ustaz Fadzil ke alam baqa, dan jawatan
presiden itu disandang oleh Hadi.
Soalnya, kenapakah golongan ulama di dalam PAS selepas era Ustaz Fadzil
menjadi tidak mesra dengan golongan yang bukan ulama sebagai pemimpin?
Kalau Ustaz Fadzil pernah menegaskan demikian mengenai dasar kepimpinan
ulama itu, maka siapakah pula yang membuat tafsiran berbeza daripada itu
selepas ketiadaan beliau? Dan kenapakah pula terjadi demikian?
Saya kira masalahnya ialah masalah keyakinan diri. Ustaz Fadzil begitu
sekali percaya dan yakin kepada struktur dan sistem kepimpinan dalam
organisasi PAS yang dipimpinnya, menyebabkan dia tidak sedikit pun
bimbang kepada masa depan kepimpinan ulama di dalam PAS.
Dan tidak kurang pentingnya ialah keyakinan diri yang ada pada pada
ulama dalam kepimpinan PAS waktu itu, khasnya mereka yang menduduki
Majlis Syura Ulama. Keyakinan diri itu menyebabkan tidak timbul
kebimbangan atau rasa terancam oleh kehadiran ramai golongan
profesional.
Apabila golongan ulama melancarkan kempen (ala-ala Umno itu) untuk
mengawal dan memastikan agar calon-calon dari kalangan mereka yang
dilantik ke jawatan atasan dalam pimpinan, itu jelas menunjukkan bukan
sahaja mereka kurang yakin dengan kelayakan mereka sendiri tetapi juga
menunjukkan bahawa mereka mendahulukan kepentingkan politik lebih
daripada kepentingan agama.
Maka di situlah bermulanya kecelaruan di dalam kepemimpinan PAS. Dan
apabila itu berlaku di kalangan ahli-ahli Majlis Syura Ulama sendiri
maka bayangkanlah. Ia umpama virus yang merosakkan. Tidak hairanlah hari
ini imej ulama pada keseluruhannya begitu menyedihkan sekali.
Masyarakat seperti sudah hilang kepercayaan kepada ulama.
Sesungguhnya ini suatu tragedi yang perlu segera disembuhkan. Kembalilah
segera kepada kepentingan agama, dan kurangkanlah berpolitik di dalam
parti.
No comments:
Post a Comment